Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

ΣΠΗΛΑΙΟ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ / CAVE THERAPY

Κωστή, όπως πάντα, είχες δίκιο...

Σήμερα το πρωί ξύπνησα από ένα όνειρο που μου εξηγούσε τις θεραπευτικές ιδιότητες των σπηλαίων. Θα προσπαθήσω να σου μεταφέρω τα όσα μου μεταδόθηκαν όσο γίνεται πιο πιστά γιατί, 1) έχω δυσκολία να ανακαλέσω τις ακριβείς εξηγήσεις που μου δόθηκαν στο όνειρο, τα θυμάμαι λίγο θολά, 2) τα όνειρά μου συνήθως μιλάνε αγγλικά και χρησιμοποιούν άγνωστες (για τον ξύπνιο Χάρη) λέξεις.

Λοιπόν, εν τω μεταξύ κοίτα τι λέει το web:

και εδώ οι επιστήμονες ως συνήθως αναζητούν την απάντηση στα μόρια του αέρα στις σπηλιές: http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B6TJN-42JYVYC-H&_user=10&_coverDate=04%2F30%2F2001&_rdoc=1&_fmt=&_orig=search&_sort=d&view=c&_acct=C000050221&_version=1&_urlVersion=0&_userid=10&md5=bd374cc3934b7308996712f2fafc39e9

Και εδώ γίνεται λόγος για το ραδόνιο που υπάρχει στον αέρα μερικών φυσικών κοιλοτήτων της γης που έχει ευεργετικές επιδράσεις στις πνευμονικές παθήσεις: http://www.iol.co.za/index.php?set_id=1&click_id=31&art_id=qw10926370871B243

Εδώ μιλάμε για τουριστική εκμετάλλευση του σπηλαιοθεραπευτικού φαινομένου:
http://www.thetravelmagazine.co.uk/travel_article_24.html#

Κι εδώ μια από τα ίδια... http://www3.interscience.wiley.com/cgi-bin/abstract/98516916/ABSTRACT?CRETRY=1&SRETRY=0

Εντάξει, ώς συνήθως η επιστημονική κοινότητα, με τη γκαβομάρα που τη διακρίνει θα ψάξει στα μικροσκόπια, θα μετρήσει τα ανιόντα και τα κατιόντα και στο τέλος θα πεί ότι ίσως να οφείλεται σε αυτό ή το άλλο στοιχείο. Δε χρειάζεται να μας πιάνει απελπισία... είπαμε η επιστήμη βαδίζει σε σταθερά βηματάκια. Πρώτα το δεξί....μετά το αριστερό... μπράβο το παιδι!

Όμως εγώ που είμαι ουφολόγος και δεν ντρέπομαι να πω τι μου λένε τα όνειρά μου δεν θα σε κρατήσω άλλο σε αγωνία (εξισώσεις και τέτοια δεν έχει):

Μου είπαν λοιπόν ότι οι σπηλιές λειτουργούν σαν "μετασχηματιστές". O ακριβής όρος του ονείρου ήταν "transition chambers". Δηλαδή transistors... Πολλές σπηλιές εστιάζουν με τέτοιο τρόπο στο εσωτερικό τους τα γαιομαγνητικά ρεύματα που βοηθούν το ανθρώπινο ον που θα παραμείνει στο εσωτερικό τους για κάποιο διάστημα να αλλάξει "βιοσυχνότητα". Ο όρος βιοσυχνότητα είναι δικός μου. Στο όνειρο μου ειπώθηκε απλά "help humans change their frequency". Η βιοσυχνότητα ή βιορυθμός είναι κατά την άποψή μου το λεγόμενο "μήκος κύματος" του καθενός από μας, που καθορίζει την ποίοτητα τόσο των εκουσίων όσο και των ακουσίων λειτουργιών του οργανισμού. Δηλαδή το αντιληπτικό βάθος της νόησης, το επίπεδο χαράς και συμπόνιας, την αρμονικότητα της κίνησης και το ανοσολογικό επίπεδο που είναι το υπόβαθρο της υγείας του οργανισμού.

Στη συνέχεια μου είπαν ότι πολλά σπήλαια είναι καλυμένα στο εσωτερικό τους με κρυσταλικά πετρώματα. Οι κρύσταλοι ασκούν ιδιαίτερες επιδράσεις στην ανθρώπινη βιοσυχνότητα. Επιπλέον κάθε κρυσταλική δομή έχει την δική της συχνότητα καραδασμών και επιδρά εντονότερα σε διαφορετικά ενεργειακά κέντρα του ανθρώπινου σώματος.

Στη συνέχεια μου αποκάλυψαν ότι η ενεργειακή δομή των κέντρων και των βασικών μεσημβρινών του ανθρωπίνου σώματος φτάνει στο optimum point of efficiency όταν ευθυγραμίζονται σε μία "κρυσταλικής μορφής διάταξη". Αυτά που σου μεταφέρω τώρα δεν μου λένε και πολλά γιατί ήμουν πάντα μπάζο στη χημεία. Όμως θυμήθηκα το σήμα στα εξώφυλλα των εκδόσεων "έσοπτρον" που παρουσίαζαν το ανθρώπινο σώμα με ενωμένες κάποιες τελείες που αντιστοιχούν σε ενεργειακά κέντρα, και το τελικό σχήμα μοιάζει με έναν καλοσηματισμένο πολυεδρικό κρύσταλο. Έπειτα θα έχεις ακουστά τον όρο "κρυσταλοθεραπεία". Είναι τόσο παλιά η χρήση των κρυστάλλων από τον άνθρωπο όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος (γιατί φυσικά οι περισσότεροι κρύσταλλοι που πιάνουμε στα χέρια μας έχουν σχηματιστεί νωρίτερα από την εμφάνιση του πρώτου ανθρώπου).

Και για το κλείσιμο κρατάω το καλύτερο:
...Η Γη είναι ζωντανή...! Μου έδειξαν τη Γη ως αυτόνομη μονάδα συνειδητότητας που διανύει, όπως κάθε ζωντανή οντότητα, δίαφορα στάδια συνειδησιακής εξελικτικής πορείας. Το υλικό σώμα της γής αποτελείται τόσο από τα ανόργανα όσο και από τα ζωντανά οργανικά στοιχεία του πλανήτη όπως τα γνωρίζουμε, πετρώματα, νερό, κρύσταλλοι, σκουλίκια, βλάστηση, πανίδα, και ο άνθρωπος που από απλό ακάρεο έχει χάρη στην τεχνολογία του εξελιχθεί σε κοριός και αφήνει κοκκινίλες και σημάδια στο σώμα της Γης.

Η Γη λοιπόν είναι ζωντανή.
Όταν μπαίνεις στο σώμα της ξεφέυγεις από τη μολυσμένη επιροή των πυκνών ραδιοκυμάτων και των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων που έχουμε συνυφάνει τρυγύρω μας σαν ασφυκτικό δίχτυ. Το παχύ γήινο στρώμα που σκεπάζει τη σπηλιά είναι το υπέρτατο μονωτικό. Το διαπερνούν μόνο οι φυσικές κοσμικές ακτίνες. Έτσι ο ανθρώπινος οργανισμός ανέγγιχτος από τις υπόλοιπες βλαβερές συχνότητες και επιροές βυθίζεται στο αυτούσιο αγνό ενεργειακό σώμα των βιορυθμών της γης, που όπως μου είπαν για κάποιο λόγο αυξάνει σε ένταση και συχνότητα γύρω από της φυσικές κοιλότητες του γήινου σώματος (όπως συμβαίνει και με το ανθρώπινο σώμα, όπου η μήτρα πχ, ως κοιλότητα αποτελεί ένα εστιακό ενεργειακό κέντρο, και στον άντρα το κέντρο της κοιλιακής χώρας ή tantien).

Δεν είναι περίεργο? Τα πάντα γίνονται κατανοητά από τη στιγμή που θα αντιληφθεί κανείς το απλό γεγονός πως όλα είναι ζωντανά και δονούνται, το κάθε τι στο ρυθμό του. Από 'κει και πέρα οι απαντήσεις προσφέρονται απλόχερα. Όμως αυτά τα γλυκούλια με τις άσπρες ποδιές, που με τις συνδυασμένες προσπάθειές τους έφτιαξαν τον φούρνο μικροκυμάτων και τους υπεραγωγούς, ίσως ξοδέψουν ακόμα μια πενταετία κάνοντας αναπνευστικά πειράματα με ραδόνιο στους ποντικούς, που ήδη ξέρουν από ένστικτο γιατί νιώθουν διαφορετικά μέσα σε μια σπηλιά (ειδικά οι τυφλοπόντικές που είναι και εξειδικευμένοι στο πεδίο γνώσης που αφορά τη σπηλαιοθεραπεία).

Αυτά.
Σου εύχομαι καλές καταβάσεις στο κορμί της μητέρας Γης. Είναι σα να της κάνεις έρωτα με ολόκληρο το σώμα σου κατεβαίνοντας εκεί μέσα...

Ζηλεύω φίλε, θα ακολουθήσω σύντομα, το όνειρο ήταν προφητικό...

Χαρούλιους

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

BREAKING NEWS: ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ - ΙΩΣΗ Η ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗ ΜΟΛΥΝΣΗ?

Αυτό το Blog δημιουργήθηκε χάρη μιας παρότρυνσης του εξαίρετου φίλου μου Κωστή. Ο Κωστής είναι μια από τις πολυδιάστατες κβαντικές διάνοιες που άρχισαν να επισκέπτονται δειλά δειλά τον πλανήτη Γη στις αρχές του αιώνα και πύκνωσαν σταδιακά από τη δεκαετία του '60 και μετά. Τοποθετώ την εμφάνιση του συγκεκριμένου πεδίου νόησης που ακούει στο όνομα Κωστής γύρω στο 1974. Τώρα κατοικεί στο Ηράκλειο Κρήτης και είναι Computer analyst, κάνει δηλαδή ψυχανάλυση σε υπολογιστές. Όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία. Τα πεδία των ερευνών του εκτείνονται σε ένα φάσμα που καλύπτει το κάθε τι. Τον απασχολούν επιστημονικά οι ιδανικές συνθήκες ψησίματος ενός μερακλοειδούς ελληνικού καφέ, οι δυνατότητες εξημέρωσης της μύγας, το βιολογικό αποσμητικό, οι θεραπευτικές ιδιότητες της σπηλαιολογίας, οι απολήξεις μιας αδηφάγους μαύρης τρύπας, τα δομικά υλικά για τις καιτοικίες των νομαδικών φυλών του διαστήματος. Αυτά και άλλα πολλά μπορείτε να θαυμάσετε στο blog του http://ankostis.blogspot.com/2007/10/blog-post.html .

Όσο για το δικό μου, ξεκινώ με ένα mail που έστειλα προσφάτως στον Κωστή, τον οποίο θα ενθουσίαζε η ιδέα να ανακαλύψει ένα νέας γενιάς αντιβιωτικό για το Lubango...


Αγαπητέ Κωστή,

Μετά από την τελευταία σου επιτυχέστατη διατριβή στους καφέδες σκέφτηκα να δώσω ένα νέο έναυσμα για το πολυπράγμων μυαλό και το πολυσύνθετο ερευνητικό σου ταλέντο:

Λοιπόν όχι, η μέση δεν αποτελεί ούτε μικροβιακή προσβολή ούτε ίωση της 3ης χιλιετίας.

Η απάντηση στο ερώτημα "γιατί όλοι όσοι ξέρω έχουν τη μέση τους?" πρέπει να αναζητηθεί ολιστικά στο επίπεδο υγείας τον ατόμων, δηλαδή στο ανοσοποιητικό σύστημα των οργανισμών.

Οι άνθρωποι νοσούν.

Το ανθρώπινο είδος νοσεί συνολικά και από πολλών διαφορετικών ειδών ασθένειες. Οι μέσοι όροι εμφάνισης καρκινικών ασθενειών σε ηλικίες μικρότερες των 20 ετών έχει εκτιναχθεί στα ύψη τα τελευταία 10 χρόνια (Μιλάμε για ποσοστιαίες αυξήσεις της τάξης 300%). Το ίδιο ισχύει και για τα ποσοστά της άλλης αιφνίδιας μάστιγας της τρίτης χιλιετίας που λέγεται νεανικός διαβήτης.

Ο καρκίνος είναι μια, ακόμα, αδιευκρίνιστη αρρώστια. Η επιστήμη προάγει αφειδώς εικασίες για τις γενεσιουργές αιτίες του καρκίνου και, αν είχε κρατηθεί ένα αρχείο για τις κατά καιρούς νεοανακαληφθείσες καρκινογόνες αιτίες, το αρχείο αυτό θα συμπεριλάμβανε πλέον...ΤΑ ΠΑΝΤΑ... Αρα:

1) Η ζωή είναι πλέον καρκινογόνος (ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια?)
ή
2) Ο καρκίνος όπως και όλες οι άλλες "αδιευκρίνιστες" ασθένειες εξυπηρετούν ως δικλείδα ασφαλείας της φύσης για τον ανθρώπινο υπερπληθυσμό ή ως αυτόκλητο "ρελέ διαφυγής" για μία ψυχή που έχει ολοκληρώσει το ρόλο της στην επίγεια σφαίρα ύπαρξης, ή έχει εκτραπεί σε λανθασμένο ρόλο, και χρειάζεται επειγόντως βαλβίδα διαφυγής από το σώμα της.

Αρχίσανε τα ουφολογικά θα λες τώρα. Όμως κοίταξε να δεις:

Οι γενετιστές εδώ και χρόνια έχουν αρχίσει να στοιχειοθετούν την υπόθεση ότι ο καρκίνος υπάρχει καταγεγραμμένος στο dna , όχι μόνον σχετικά με τον ιστό στον οποίο θα εκδηλωθεί αλλά και αναφορικά με το χρόνο εκδήλωσης της ασθενείας (πχ στα 20, στα 45, ή σα 60).

Αυτό είναι μια σημαντικότατη ένδειξη για να στραφούμε επιτέλους προς μια βαθύτερη κατανόηση του όρου ασθένεια. Είναι η ασθένεια "μοιραία"? Είναι προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή της σύλληψης του εμβρύου. Είναι στατιστικά προαποφασισμένη από τη φύση, ή είναι μια εθελούσια επιλογή του υποκειμένου σε βαθύ ασυνείδητο, ή ακόμα και σε μοριακό επίπεδο??

Η μέση λοιπόν?

Ο οργανισμός που δεν εκπληρώνει το σκοπό της ύπαρξής του δεν είναι ευτυχισμένος. Ο μη ευτυχισμένος οργανισμός, αυτός που στον ψυχικό πυρήνα της ύπαρξής του υποφέρει από μαρασμό, νοσεί και στο εξωτερικό, οργανικό μέρος της ύπαρξής του.

Η πάθηση της μέσης, ή οσφυαλγία, οφείλεται απλά στα χαμηλά επίπεδα ευτυχίας που έχουμε καταφέρει να προσελκύσουμε στις ανόητες ζωές μας. Και η ευτυχία, όπως και ετυμολογικά ορίζεται, είναι η καλή τύχη. Καλή τύχη να βρίσκεσαι στη σωστή θέση τη σωστή χρονική περίοδο κατά τρόπο που να ικανοποιείς τις κλίσεις σου και τα χαρίσματά σου, να εκπληρώνεις τον ατομικό βαθύτερο προορισμό παραγωγής του μοντέλου σου από την Αντιπροσωπία. Δε μπορείς να χρησιμοποιείς ες αεί ένα εργαλείο σε λάθος χρήσεις. Θα χαλάσει.

Εμείς και οι μέσες μας και οι λεμφαδένες μας και τα εκφυλισμένα από δερματοπάθειες και αλλεργικά σύνδρομα τομάρια μας είμαστε όλοι κακομεταχειρισμένα εργαλεία. Τρυπάνια που δουλεύουν ως μίξερ, τανάλιες που δουλεύουν ως σφυριά, μαχαίρια του ψωμιού που δουλεύουν ως πριόνια.

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΧΑΛΑΜΕ.

Υπάρχει και το ενδεχόμενο της εθελούσιας ασθένειας με την ένοια της επίμονης άρνησης εκπλήρωσης του ζωτικού ρόλου. Υπάρχει ένα ένστικτο που είναι κρυμμένο πιο βαθιά από αυτό της αυτοσυντήρησης. Είναι το ένστικτο της βαθύτερης λαχτάρας για το θάνατο. Σε ένα βαθύτερο επίπεδο ο θάνατος δεν είναι σκοτεινό τρομαχτικό ενδεχόμενο, είναι το λησμονημένο εισητήριο προς τη έκσταση και τη μακαριότητα.

Με άλλα λόγια ...ΑΡΡΩΣΤΙΑ...

...Είναι trendy